استفاده از افعال کمکی برای ارائه مفهوم اضافه به جمله در زبان انگلیسی ضروری است. در زبان انگلیسی یک فعل کمکی می‌تواند کاربردهای مختلفی داشته باشد که همین امر باعث بروز چالش‌هایی در یادگیری آنها می‌شود. در این مقاله به کاربردهای مختلف افعال کمکی shall, should, must, have to می‌پردازیم. این مقاله جهت افزایش یادگیری کاربران به صورت تعاملی تهیه شده است تا مفاهیم و ابعاد هر فعل کمکی و کاربرد آنها ملموس‌تر واقع گردند.
Shall
این فعل کمکی در موارد مختلفی بکار می‌رود که در زیر به تک‌تک آنها می‌پردازیم:
تو یه جلسه رسمی هستی، همه آماده‌ن ولی هنوز جلسه شروع نشده. می‌پرسی:
“Shall we start the meeting?”
✔️ اینجا shall یه دعوت مودبانه‌ست برای شروع کاری.
یا مثلاً داری یه پیشنهاد کمک می‌دی:
“Shall I carry the bag for you?”
✔️ استفاده از shall برای پیشنهاد دادن.
معمولاً در انگلیسی مدرن، مخصوصاً توی آمریکا، از shall کمتر استفاده می‌شه، ولی توی متون رسمی یا بریتانیایی هنوز رایجه.
فقط با اول‌شخص مفرد یا جمع (I / We) میاد.
حالت منفی: shan’t / shall not
Should
این فعل کمکی در دسته افعال کمکی که برای تعیین تکلیف و دستور دادن هستند به کار می‌رود ولی به صورت اجبارهای خفیف و مودبانه مورد استفاده قرار می‌گیره.
رفیقت می‌خواد یه قرارداد امضا کنه، ولی خیلی بی‌دقته. بهش می‌گی:
“You should read the contract carefully.”
✔️ اینجا should برای توصیه به کار رفته.
حالا فکر کن مادری نگران درس خوندن دخترشه:
“She should study more to pass the exam.”
✔️ یه نصیحت صمیمی و مهم.
یه کتابی رو به دوستت پیشنهاد می‌دهی که بخونه:
“You really should read this book, it is very interesting.”
✔️ اینجا should برای بیان یه نصیحت یا یه اجبار خفیفه.
Must
این فعل کمکی برای اجبار در انجام امری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فرض کن فرمانده به سربازها داره درباره قوانین پادگان حرف می‌زنه:
“You must get up at 5 a.m.”
✔️ این یه الزام قطعیه.
حالا خودت توی موقعیتی هستی که داری با خودت عهد می‌کنی:
“I must stay calm in court, or I’ll lose the case.”
✔️ اینجا must نشون‌دهنده یه اجبار شخصیه.
و اگه بخوای کسی رو نهی کنی:
“You mustn’t touch this wire. It’s dangerous.”
✔️ فرم منفی mustn’t یعنی نباید، و برای نهی جدی به کار می‌ره.
نکته‌ها:
- Must برای زمان حال استفاده می‌شه. برای گذشته یا آینده‌ش از have to استفاده کن:
- هنگامی که must با ضمایر I , We به‌کار بره، معمولاً اجبار شخصی رو نشون می‌ده:
- Must همچنین برای استنتاج منطقی به‌کار می‌ره:
- وقتی مطمئن نیستی یا چیزی غیرممکن به نظر می‌رسه از can’t استفاده کن:
I had to leave early yesterday. / I will have to work tomorrow.
I must leave now; it is almost midnight and I have to get up very early tomorrow.
He has been running for an hour and half. He must be exhausted.
Our meeting will start in a minute, he can’t be here on time.
Have to
این فعل کمکی برای نشان دادن یک اجبار بیرونی به کار می‌رود.
فرض کن رئیست گفته باید گزارش رو تحویل بدی:
“I have to stay late tonight.”
✔️ اجبار از طرف سیستم یا شخص دیگه‌ست، نه خودت.
در ساختارهای سوالی:
“Do I have to wear a tie?”
✔️ یعنی می‌خوای بدونی آیا لازمه کاری رو انجام بدی یا نه.
در ساختار منفی:
“She doesn’t have to come to the meeting.”
✔️ یعنی اجباری نیست، اختیاریه.
نکته‌ها:
- گذشته: had to / آینده: will have to
- برای نهی از mustn’t استفاده کن، نه have to.
✅ You mustn’t smoke here.
❌ You don’t have to smoke here.
جمله دوم یعنی «مجبور نیستی اینجا سیگار بکشی».